Szpital i znowu kurwa "atrakcje"

W piątek w nocy wylądowałyśmy z Antosią w szpitalu na SOR-ze z powodu wymiotów. O 1:45 byłyśmy na oddziale, oczywiscie nie obyło się bez problemów z wkłuciem co jest standardem, jednak to co było później to jakiś koszmar. Wenflon założony w nocy nie dotrwał wieczora bo w środku zrobił się zakrzep i trzeba było zmienić. Założony wenflon jak zwykle przy walce z szukaniem żył. Jednak ten tez długo nie przetrwał i następnego dnia Tosianda postawiła go na sztorc i do wymiany. Oczywiście ja zostałam obwiniona przez lekarkę, że dziecka nie pilnuje wrr. No i zaczęło się :( najpierw 10 min kłucia bez efektu, żadna żyła się nie znalazła. Po tym wszystkim Tośka dopadła cyca i z nerwów zwymiotowała 2 razy, potem usłyszałam jak się nie uda wbić to jedziemy do anestezjologa na wbicie. Druga próba 15 min szukania i nić żadna żyła, zero nic. Cała masa wkłuć na rękach, nogach nie wytrzymałam psychicznie ryczałam, tuląc płaczącą Tosie w ramionach. Następnie decyzja jedziemy do anestezjologa godz 23 i 30 min nerwów pod blokiem operacyjnym, nigdy więcej nie che tego przechodzić. Po 30 min wyjechały z Tosią ta trochę ogłupiona i 2 wenflony jeden w ręce a drugi w szyi. Masakra anestezjolog miał nawet problemy. Na drugi dzień wenflon w ręce szlag trafił ale na szczęście już nie był potrzebny.  W ciągu 3 dni 7 kroplówek a myślałam, że ze zwykłym nieżytem żołądkowo-jelitowym nie będzie już przejść a tu niespodzianka.